ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ ή όταν τα μέλη μας, μας κάνουν περήφανους...
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ - Βραβεία Πύλης Ανάπτυξης
"Τα πουλιά μεταναστεύουν από τον Βορρά στον Νότο. Zω ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο της Ευρώπης. Κάθε φορά που αλλάζω τόπο, και το κάνω συχνά, παθαίνω ένα σοκ. Αυτό με κρατάει ξύπνιο."
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Στην ηλικία των 4 ετών μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αγγλία (Οξφόρδη), όπου έζησε για 3 χρόνια. Συνέχισε το σχολείο στο Κολέγιο Αθηνών και άρχισε τις ανώτατες σπουδές του στο Παρίσι, όπου για δύο χρόνια σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Nanterre (ParisX).
Απορρίπτοντας Φιλοσοφία ως υπερβολικά θεωρητική και νοιώθοντας την ανάγκη να κάνει κάτι πιο απτό και πρακτικό στη ζωή, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου πέτυχε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην οποία σπούδασε ζωγραφική για 4 χρόνια, στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη.
Δεν επεδίωξε την καλλιτεχνική ή την ακαδημαϊκή καριέρα ενός φιλοσόφου. Σύντομα ανακάλυψε ότι το πραγματικό ενδιαφέρον του ήταν να δραστηριοποιηθεί στον τομέα της προστασίας της φύσης. Το κίνητρο αυτό ήταν ισχυρότερο από οποιαδήποτε από τα θέματα των σπουδών του. Προσχώρησε στην ιδρυτική ομάδα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας, στις αρχές της δεκαετίας του 80 μια από τις παλαιότερες Μ.Κ.Ο. με αντικείμενο τη φύση και το περιβάλλον.
Η ενασχόληση του με τις εξελίξεις, δράσεις και αγώνες στον τομέα αυτό κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Συμμετείχε στις μελέτες που διοργάνωσε το τότε Υφυπουργείο Νέας Γενιάς για το Δέλτα του Έβρου και το Δάσος της Δαδιάς, μελέτη που αργότερα αποτέλεσε τη βάση για την προστασία του Δέλτα και του προγράμματος για τα αρπακτικά της Δαδιάς.
Παράλληλα, ενδιαφέρθηκε για τη μουσική και τη λογοτεχνία και εργάστηκε ως μεταφραστής μυθιστορημάτων από τα γαλλικά και τα αγγλικά στα ελληνικά। Εργάστηκε επίσης και ως μουσικός περιστασιακά.
Μιλάει αγγλικά και γαλλικά, άριστα γραπτά και προφορικά και σήμερα μαθαίνει Φιλανδικά αφού η σύζυγός του είναι Evi Ruso, με την οποία έχει τρία παιδιά, είναι Φιλανδέζα.
Εργάστηκε ως συντονιστής σε μερικά από τα πρώτα προγράμματα της Ε.Ε. για το περιβάλλον στην Ελλάδα για την προστασία των ειδών και βιοτόπων. Ένα από τα πιο σημαντικά ήταν το πρόγραμμα για την προστασία των απειλούμενων ειδών στον υγροτόπο του Αμβρακικού, το οποίο είχε μια μακροπρόθεσμη επιτυχία, ιδιαίτερα για το έργο ευαισθητοποίησης με τους κατοίκους της περιοχής, που βοήθησε αποφασιστικά στην προστασία των Αργυροπελεκάνων.
Αργότερα εκλέχθηκε μέλος και στη συνέχεια πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΟΕ.
Η ενασχόλησή του με την προστασία της φύσης και με τον διεθνή προσανατολισμό, τον οδήγησαν σε μια σειρά από συνέδρια και επαγγελματικές συναντήσεις σχετικές με τα περιβαλλοντικά ζητήματα σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ολλανδία, το Βέλγιο και αλλού.
Ασχολήθηκε προσωπικά για το σχηματισμό του Διεθνούς Συμβουλίου για την προστασία των πτηνών που αργότερα μετεξελίχτηκε στο Birdlife International, σήμερα μια πολύ ισχυρή οργάνωση στον τομέα. Συμμετείχε επίσης στα πρώιμα στάδια της προσαρμογής της ελληνικής νομοθεσίας προς την κοινοτική οδηγία 79/409 με μια μελέτη που εξειδίκευε την ερμηνεία των Ελληνικών συνθηκών και συμμετείχε σε αρκετές συσκέψεις που οργανώθηκαν το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ως εκπρόσωπος περιβαλλοντικών ΜΚΟ.
Το 1990, πιστεύοντας ότι απαιτείται στην Ελλάδα μια ακόμη πιο ξεκάθαρη εκπαιδευτική προσέγγιση που να βασίζεται σε πράξη και εμπειρία όχι μέσα από τα λόγια, συμμετείχε στην ίδρυση του «Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων», που τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του φιλοξενήθηκε στο σπίτι της οικογένειάς μου στην Αίγινα. Η νέα αυτή δραστηριότητα, στις αρχές της δεκαετίας του 90 γρήγορα έγινε γνωστή στην Ελλάδα και διεθνώς και αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1992 για τη συμβολή της στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση ως παράδειγμα αφοσίωσης στο περιβάλλον.
Έλαβε μέρος σε δύο διεθνείς διασκέψεις για το θέμα της αποκατάστασης της άγριας ζωής στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 1998, ταξίδεψε ευρέως στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για αρκετούς μήνες, από το Wisconsin και Μινεσότα στο Τέξας και από εκεί στο Νέο Μεξικό, Καλιφόρνια, το Όρεγκον και Κολοράντο για απόκτηση εμπειρίας, γνώσεων και δικτύωσης στον τομέα προστασίας της Φύσης, Άγριας Ζωής, Μ.Κ.Ο., Προστασίας και Αποκαταστάσης.
Συμμετείχε σε σεμινάριο πρακτικής άσκησης στο Πανεπιστήμιο της Minneapolis, και παρακολούθησε μαθήματα που προσφέρονται από το Διεθνές Συμβούλιο Αποκατάστασης Άγριων Ζώων, σχετικά με την αποκατάσταση της άγριας πανίδας και όλες του τις πτυχές από την εκπαίδευση στην διαχείριση και την συγκέντρωση χρημάτων.
Παρουσίασε την κατάσταση στην Ελλάδα και Ευρώπη στο συνέδριο του Διεθνούς Συμβουλίου Αποκατάστασης Άγριων Ζώων στην Fort Worth, Texas το 1998 και στη συνέχεια είχε ως στόχο να επεκτείνει την ακτίνα δράσης αυτής της διεθνούς οργάνωσης που αντιπροσωπεύει μια τεράστια βάση δεδομένων στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Για το σκοπό αυτό, οργάνωσε δύο διεθνή συνέδρια και σεμινάρια για την περίθαλψη άγριων ζώων καλώντας Αμερικανούς ειδικούς του IWRC στην Αθήνα, το 2000 και Άγκυρα, Τουρκία 2002. Στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε στην Ελληνοαμερικανική Ένωση και στην Τουρκία στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, όπου συμμετείχαν ενδιαφερόμενοι και Μ.Κ.Ο. από 11 χώρες συμπεριλαμβανομένων του Λιβάνου, του Ισραήλ, της Παλαιστίνης, το Αζερμπαϊτζάν, Ιράν, Ρουμανίας όπως και όλων των Βαλκανικών χωρών. Και στις δύο περιπτώσεις συμμετείχαν στις οι διασκέψεις προλογίζοντάς τις αρμόδιοι των αντίστοιχων Υπουργείων.
Το 1999, οι Εκδόσεις Ωκεανίδα δημοσίευσε μια συλλογή διηγημάτων του κ. Δραγούμη που ονομάζεται "Ο Ροζ Πελεκάνος και άλλες ιστορίες». Το βιβλίο έτυχε ευνοϊκής υποδοχής τόσο από το κοινό όσο και από κριτικούς. Τα έσοδα του βιβλίου, που γρήγορα εξαντλήθηκε χρησιμοποιήθηκαν για τις δραστηριότητες προστασίας της φύσης.
Από το 1999 έως το 2003, συντόνισε προγράμματα Αναπτυξιακής Βοήθειας Συνεργασίας (DAC) για το περιβάλλον στη Βουλγαρία, τη Σερβία και την Τουρκία μέσω των Ελληνικών Υπουργείων Περιβάλλοντος και Εξωτερικών. Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά για την Τουρκία και τη Βουλγαρία, όπου και ξεκίνησαν αυτόνομες δραστηριότητες που λειτουργούν μέχρι σήμερα.
Από το 1997 έως το 2002, ήταν Επιστημονικός Σύμβουλος για προγράμματα της Ε.Ε. που πραγματοποιήθηκαν από την Περιβαλλοντική Οργάνωση της Νομαρχίας Πειραιά. Αυτά ήταν: Η δημιουργία ενός Κέντρου Προστασίας Ειδών στην Αίγινα, διαχείριση και ανάδειξη του υγροβιότοπου της Ψήφτας στην Πελοπόννησο.
Επίσης συνεργάστηκε σε πολλά άλλα περιβαλλοντικά προγράμματα του Υπουργείου Περιβάλλοντος (ΥΠΕΧΩΔΕ) και περιβαλλοντικά προγράμματα εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας.
Το 2001, τιμήθηκε με Διεθνές Βραβείο για Εξαιρετική Διεθνή Δράση του IWRC.
Το 2005, η UNESCO Πειραιά και Νήσων, αναγνώρισε τη συμβολή του στον τομέα της οικολογίας και του πρόσφερε βραβείο για την προσφορά μου।
Πρόσφατα, ίδρυσε ένα νέο Διεθνή Οργανισμό, το Δίκτυο «ΜΙΑ ΦΥΣΗ», το οποίο προωθεί τη διεθνή συνεργασία και δικτύωση για την Προστασία της Φύσης τον διεθνή εθελοντισμό, την παροχή βοήθειας και προσανατολισμού σε τοπικές Μ.Κ.Ο. και εθελοντές.
Δίδαξε στο Αρκαδικό Κολέγιο (Ανταλλαγής Φοιτητών Πανεπιστημίου), σε περιβαλλοντικούς ομίλους του Κολέγιου Αθηνών και οργάνωσε εκδρομές και δράσεις για το περιβάλλον με το International School των σχολών Γείτονα.
Από το 2007 δραστηριοποιείται πολιτικά για το περιβάλλον μέσα από τους Οικολόγους Πράσινους και υπήρξε υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο επικρατείας στις εθνικές εκλογές του 2007, υποψήφιος Ευρωβουλευτής το 2009, μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου και συντονιστής της Γραμματείας στο διάστημα των ευρωεκλογών του 2009.
ΣΗΜ.:
Στον κ. Δραγούμη Φίλιππο θα απονεμηθεί το Βραβείο «Συμβολής στο Περιβάλλον», ως ελάχιστη αναγνώριση της προσφοράς του, έπειτα από πρόταση του ιδρυτικού μέλους του Ινστιτούτου Περιφερειακής Ανάπτυξης Καρδιοχειρουργού κ. Παντελή Αργυριάδη.
πηγή: http://www.e-pili.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=907:2010-03-13-11-39-47&catid=47:2009-04-13-17-34-00&Itemid=66
