ΜΝΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ

Της Ιφιγένειας Δεκουλάκου

ΟΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ μαρτυρίες που έχουμε για την Αίγινα καλύπτονται από το μύθο. Λέγεται ότι τη νύμφη Αίγινα, την ομορφότερη από τις είκοσι κόρες του ποτάμιου θεού Ασωπού, έκλεψε ο Δίας αφού μεταμορφώθηκε σε αετό και την εγκατέστησε στο ακατοίκητο τότε νησί την Οινώνη ή Οινοπία για να την κρύψει από την οργή της Ήρας. Ο Ασωπός ειδοποιήθηκε από τον Σίσυφο που είδε την αρπαγή από τον Ακροκόρινθο και βγήκε σε αναζήτηση της κόρης του, αλλά αναγκάστηκε να γυρίσει πίσω στην κοίτη του, κεραυνοβολημένος από το Δία. Από τη νύμφη Αίγινα πήρε τότε το όνομά του το νησί. Σύμφωνα όμως με άλλο μύθο ο Δίας για να αποφύγει την οργή του Ασωπού μεταμόρφωσε την Αίγινα σε νησί και τον εαυτό του σε πέτρα. Από την ένωση του Δία και της Αίγινας γεννήθηκε ο Αιακός, ο μυθικός βασιλιάς της Αίγινας και 
Ο λόφος της Κολώνας με τον ναό του Απόλλωνα και λείψανα του προϊστορικού οικισμού.
περιώνυμος γενάρχης των Αιακιδών. Οι Αιγινήτες πίστευαν ότι ήταν αυτόχθονες· αναφέρεται ότι οι παλιότεροι κάτοικοι της Αίγινας πέθαναν όλοι από αρρώστια που έστειλε η Ήρα οργισμένη κατά του Δία. Τότε ο Δίας, ύστερα από παράκληση του Αιακού, μεταμόρφωσε τα μυργμήγκια σε ανθρώπους, τους οποίους ονόμασε ο Αιακός Μυρμηδόνες.
Αιακός ο πρόγονος
Σύμφωνα με το μύθο ο Αιακός παντρεύτηκε την Ενδηίδα και από το γάμο τους γεννήθηκαν ο Πηλέας και ο Τελαμώνας, ενώ με τη Νηρηίδα Ψαμάθη ο Αιακός απέκτησε ακόμη ένα γιο, τον Φώκο, τον πιο επιδέξιο ανάμεσα στους νέους σε όλα τα αγωνίσματα. Ο Πηλέας και ο Τελαμώνας από ζήλια σκότωσαν τον Φώκο και οργισμένος ο Αιακός έδιωξε τους γιους του από την Αίγινα. Ο Πηλέας κατέφυγε στη Φθία και εκεί απέκτησε από τη Θέτιδα τον Αχιλλέα. Ο Τελαμώνας πήγε στη Σαλαμίνα όπου απέκτησε γιο, τον Αίαντα, βασιλιά της Σαλαμίνας και ήρωα του τρωικού πολέμου. Τα παιδιά του Φώκου εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Παρνασσού την οποία ονόμασαν από τον πατέρα τους Φωκίδα. Από τους Αιακίδες τους απογόνους του Αιακού έλκουν την καταγωγή τους

η Αίγινα διαχρονικά !

Της Ιφιγένειας Δεκουλάκου

ΟΙ ΠΑΛΙΟΤΕΡΕΣ μαρτυρίες που έχουμε για την Αίγινα καλύπτονται από το μύθο. Λέγεται ότι τη νύμφη Αίγινα, την ομορφότερη από τις είκοσι κόρες του ποτάμιου θεού Ασωπού, έκλεψε ο Δίας αφού μεταμορφώθηκε σε αετό και την εγκατέστησε στο ακατοίκητο τότε νησί την Οινώνη ή Οινοπία για να την κρύψει από την οργή της Ήρας.

Η θέση της Αίγινας στη μέση του Σαρωνικού Κόλπου, ώστε να είναι ορατή απ' όλες τις πλευρές, αλλά και να ελέγχει τις θαλάσσιες οδούς, σε μια περιοχή κατοικημένη και δραστήρια ήδη από τις πρώτες φάσεις του ανθρωπίνου βίου, είναι εξαιρετικά πλεονεκτική για την καλλιέργεια πολιτιστικών και εμπορικών σχέσεων, αλλά και να δεχθεί και να αναπτύξει στα όρια της πολιτισμό.

Της Κλαίρης Ευστρατίου

Η Αίγινα το 17ο και 16ο αι. π.Χ., εποχή της μινωικής θαλασσοκρατίας στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διακίνηση των αγαθών ανάμεσα στα παράλια της Μ. Ασίας, την Αίγυπτο, τις Κυκλάδες, την Ηπειρωτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, προετοιμάζοντας έτσι το δυναμικό της ρόλο στην επερχόμενη πολιτιστική μεταβολή.

Της Ελένης Παπασταύρου

Η ΠΟΛΗ των ιστορικών χρόνων κτίζεται κοντά στο λιμάνι, στη θέση όπου βρίσκεται και η σύγχρονη πρωτεύουσα του νησιού. Ο λόφος της «Κολώνας» (όπως ονομάζεται σήμερα), όπου υπήρχαν οι διαδοχικοί προϊστορικοί οικισμοί, μετατρέπεται σε τόπο ιερό, τόπο «κατοικίας» των θεών και ιδρύονται σ’ αυτόν οι ναοί. Η οργάνωση της πόλης-κράτους τοποθετείται στο πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ. Πρόκειται για πόλη άρρηκτα δεμένη με τη θάλασσα.
 

Η θεά Αφαία λατρευόταν μόνο στην Αίγινα και μόνο στο ανατολικό πευκόφυτο άκρο του νησιού. Οι αρχαίοι μυθογράφοι αναφέρονται σε αυτήν κάπως αόριστα. Λένε ότι καταγόταν από την Κρήτη, ότι εκεί την κυνήγησε ο βασιλιάς Μίνως και ότι του ξέφυγε πέφτοντας στη θάλασσα. Δυο ψαράδες την έσωσαν και την έφεραν στην Αίγινα. Τόπος της έγινε ο βράχος όπου υψώνεται σήμερα ο γνωστός ναός.
 

Της Ε. Σημαντώνη-Μπουρνιά

Η ΑΙΓΙΝΑ πριν ακόμα από τον αγώνα τής ανεξαρτησίας και μέχρι πολύ πρόσφατα υπήρξε επανειλημμένα πεδίο έντονης αρχαιοκαπηλικής δραστηριότητας. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες φυγαδεύθηκαν λαθραία από το νησί τρία αρχαιολογικά σύνολα διαφορετικών περιόδων και μεγάλης αισθητικής και επιστημονικής σημασίας θα εκτεθούν στη συνέχεια.
 

Του Γεωργίου Σταϊνχάουερ

Λίγοι ίσως γνωρίζουν ότι το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αίγινας είναι το πρώτο Μουσείο της Ελλάδας. Ανάμεσα στα άλλα ιδρυτικά του νέου κράτους έργα του Καποδίστρια, ήταν και η δημιουργία ενός Κεντρικού Μουσείου. Για το σκοπό αυτό το 1829 με τη φροντίδα του Α. Μουστοξύδη, συγκεντρώθηκαν εδώ αρχαιότητες από διάφορα μέρη της νησιωτικής χώρας, οι σπουδαιότερες από τις οποίες, λίγα χρόνια αργότερα, το 1832 θα μεταφερθούν στη νέα πρωτεύουσα.
 

Του Γ. Α. Προκοπίου

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ άλλη τοποθεσία εν Ελλάδι, ερασμιωτέρα εκείνης και έχουσα μάλλον αυτής μεσαιωνικόν χαρακτήρα. Η Παλιαχώρα ανήκει εις κόσμον πολύ διάφορον του ημετέρου και μαρτυρεί εις ημάς οποίος ο βίος αλλά και ο θάνατος, κατά τα τελευταία έτη της ενετοκρατίας εν ταις μικραίς ελληνικαίς νήσοις». Μ’ αυτά τα μελαγχολικά λόγια κλείνει ο Ουιλ.
 

Της Μάρως Καρδαμίτση-Αδάμη

11 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ του 1828. Η αντικυβερνητική επιτροπή υποδέχεται στην Αίγινα τον Ιωάννη Καποδίστρια, πρώτο Κυβερνήτη της Ελεύθερης Ελλάδας. Δύο μήνες πριν ακριβώς είχε εγκατασταθεί στο νησί η υπό τον Ζαΐμη Διοικητική Επιτροπή, μαζί με την Επιτροπή της Συνελεύσεως και μερικούς από τους πληρεξούσιους.
 

Της Αννας Γιαννούλη

Η ΑΙΓΙΝΑ ανήκει στην κατηγορία των νησιών εκείνων του Αιγαίου, που αν και μικρή σε έκταση, κατέχει μεγάλο μέρος στη ναυτική ιστορία. Αρχαιολογικές και λογοτεχνικές ενδείξεις μαρτυρούν ότι υπάρχει συνεχής παράδοση και απασχόληση των κατοίκων της με τη θάλασσα από τους προϊστορικούς χρόνους έως σήμερα. Ο Ομηρος αναφέρει (Ιλιάς Β, 59) ότι οι Αιγινήτες πήραν μέρος στην εκστρατεία της Τροίας με ογδόντα «μελαίνας νήας» υπό το Διομήδη βασιλέα του Αργους και Σθένελο.
 

Της Μαρίας Π. Σπέντζα

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ αιγινίτικο σπίτι είναι χτισμένο σε βράχια -ακόμα και στον κάμπο- που ισοπεδώνονται, γι’ αυτό δεν έχει ανάγκη από θεμέλιο για να στεριώσει ή όταν χρειάζεται γίνεται σε μικρό βάθος με ίδιο τοίχωμα ανωδομής. Στα παράλια της πόλης και τα νεότερα ακόμα σπίτια είναι χτισμένα κατά το συνεχές σύστημα με ίδια όψη ενώ στην πρωτεύουσα επικρατεί γενικά το κατά πτέρυγες οικοδομικό σύστημα.
 

Της Ολγας Μητσόρα-Αρνιακού

Η Αίγινα δεν είναι μόνο θάλασσα, δεν είναι μόνο Αρχαία ή μόνο φως. Αυτά τα βλέπουν οι περαστικοί επισκέπτες του νησιού. Ωστόσο, οι ντόπιοι και οι άνθρωποι εκείνοι που την έχουν περιβάλει με την αγάπη τους θαυμάζουν και μία άλλη Αιγινήτικη περιοχή που είναι λιγότερο γνωστή μα εξίσου σημαντική, αυτή του Ελλάνιου όρους στην οποία ανήκουν και τα ορεινά χωριά της.


Φόρτωση

Τα πολιτιστικά μονοπάτια της Αίγινας !

  Τα πολιτιστικά μονοπάτια   Select Language Τα πολιτιστικά μονοπάτια της Αίγινας  είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Δήμου Αίγινας με τη...