ΤΑ ΜΠΑΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ [?]

Ο αιγιαλός γίνεται εμπορικό προϊόν : καταργούνται περιορισμοί προς όφελος  επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, νομιμοποιούνται αυθαίρετα που χρησιμοποιούνται για επιχειρηματικούς σκοπούς, διευκολύνονται έργα που εξυπηρετούν τις παραθαλάσσιες επιχειρήσεις.
  Είναι προφανές προς όλους, εκτός από τους κρατούντες, ότι θα γεμίσουν οι παραλίες μας με ξαπλώστρες, ομπρέλες και αναψυκτήρια και οδεύουμε προς ένα μοντέλο τύπου Ισπανίας με all-inclusive ξενοδοχεία. Ένα μοντέλο που οι ίδιο οι Ισπανοί έχουν ήδη καταλάβει το λάθος της πολιτικής αυτής και γυρίζουν σελίδα γκρεμίζοντας τις αυθαίρετες κατασκευές.

Αφαιρούνται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό (100 μ.) όπως επίσης και το μέγιστο εμβαδόν εκμετάλλευσης (500 τ.μ.) και η πρόσβαση του κοινού γίνεται  ύστερα από αιτιολογημένη στάθμιση των συμφερόντων που εξυπηρετούνται ή βλάπτονται από την παραχώρηση!!!

Θαυμάστε την συνέχεια του Κράτους: Δίνεται η δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών και διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών και επιτρέπεται η επιχωμάτωση της θάλασσας προς όφελος των επιχειρήσεων «fast track» των ΕΣΧΑΔΑ ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζουν την καταστροφή των αυθαιρέτων σε συνεργασία με τους Επιθεωρητές περιβάλλοντος και το Πράσινο Ταμείο!
Ας το δούμε λίγο πιο «ρεαλιστικά». Γιατί να μην βγει κάποιο κέρδος?...

Έτσι λοιπόν αιγιαλός, παραλία και παράκτια ζώνη βαφτίζεται  ως «περιουσία του δημοσίου» και αναλαμβάνει το ΤΑΙΠΕΔ την εκποίηση και «εκμετάλλευση του «προϊόντος».

Τα ερωτήματα είναι πολλά και επιτέλους χρίζουν κάποιας σοβαρής και εμπεριστατωμένης απάντησης: Το Νομοσχέδιο αυτό είναι σε συνέχεια του Χωροταξικού τουριστικών επενδύσεων με σκοπό να γεμίσουμε «Παραθεριστικά χωριά»? Με το ειδικό χωροταξικό για τις ιχθυοκαλλιέργειες τι θα κάνουν? Ο Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης αναλαμβάνει εκτός από την αδειοδότηση των μόνιμων κατασκευών σε αυτό το νομοσχέδιο και την τμηματική οριοθέτηση των ρεμάτων στο πρόσφατο νομοσχέδιο για τα ρέματα. Και το καρπούζι και το μαχαίρι... Αλήθεια ποιος ορίζει ποια ποτάμια και λίμνες θα έχουν όχθη και παρόχθια ζώνη και εξαιρούνται από το νομοσχέδιο και με τι κριτήρια? Το ΥΠΕΚΑ δεν έχει καμία αρμοδιότητα και εξειδίκευση πάνω στα θέματα αυτά? Έχει γίνει κάποια μελέτη για τις περιβαλλοντικές πιέσεις που θα δεχτεί ο Αιγιαλός από την υπέρ-ανάπτυξη? Υπάρχει κάποια πρόβλεψη για τα απορρίμματα, για εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων και την παροχή νερού και ηλεκτρικού, τις μεταφορές ανθρώπων και προϊόντων? Τα Διαχειριστικά Σχέδια λεκανών απορροής θα ξανααλλάξουν μιας που οι χρήσεις γης, νερού και τα πληθυσμιακά δεδομένα και μαζί με αυτά και οι σημειακές και ανθρωπογενείς πιέσεις αλλάζουν? Με τις περιοχές NATURA ποια είναι η πρόβλεψη? Γιατί αποκλείουν εκατοντάδες μικρούς υγρότοπους και παραλίμνιες προστατευόμενες ζώνες?

Αν οι κύριοι του Υπουργείου Οικονομικών ψάχνουν έσοδα γιατί δεν κινούνται στην πιο πρόσφορη και ορθή λογική της επέκτασης της τουριστικής περιόδου?  Γιατί να μην αξιοποιηθεί ο χειμερινός και ο εναλλακτικός τουρισμός?

Ήδη τα νησιά, ο κύριος ενδιαφερόμενος του νομοσχεδίου μιας που η μορφή που θα πάρουν οι αιγιαλοί θα επηρεάσουν τον τουρισμό που είναι ο πνεύμονας της Εθνικής Οικονομίας, έχουν αντιδράσει, αφού έχουν αντιληφθεί πως θα αλλοιωθεί ο χαρακτήρας τους, με σημαντικό αντίκτυπο στο τουριστικό προϊόν.

Πιο αναλυτικά, παρουσιάζονται οι παρατηρήσεις κατ’ άρθρο κατατέθηκαν από τον Οικολογικό άνεμο στο Βόρειο Αιγαίο στην πλατφόρμα διαβούλευσης για το νόμο οριοθέτησης αιγιαλού και παραλίας:

α. Πουθενά στο νομοσχέδιο δεν χρησιμοποιείται ο όρος κοινή χρήση, που φέρει συγκεκριμένους περιορισμούς (κάθε χρήση, η οποία δεν παραβιάζει τον προορισμό του ως κοινόχρηστου πράγματος και δεν επιφέρει αλλοίωση στη φυσική μορφολογία του και τα βιοτικά στοιχεία του), αλλά χρησιμοποιείται κατά κόρο ο όρος χρήση που μάλιστα δεν ορίζεται.

β. Ορίζει αυθαίρετα σαν ανώτατο όριο αιγιαλού τα 50 μέτρα χωρίς κάποια επιστημονική ή άλλη γνωμοδότηση.

γ. Η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για τα ύδατα ορίζει με σαφήνεια την ανάγκη διαχειριστικών σχεδίων για όλες τις υδρολεκάνες των ποταμών, και όχι μόνο αυτών που αναφέρει το νομοσχέδιο. Σε όλες τις περιφέρειες έχουν γίνει ή γίνονται διαχειριστικές μελέτες, για εφαρμογή αυτής της οδηγίας. Σε αυτήν την οδηγία δεν κάνει καμία αναφορά  το νομοσχέδιο. Αντίθετα, εμποδίζει την αποτελεσματική διαχείριση των λεκανών απορροής.

δ.  Για την έκδοση άδειας για την εκτέλεση εργασιών κατασκευής λιμενικών, βιομηχανικών και τουριστικών ή ιδιωτικών εν γένει έργων προβλέπει  ύπαρξη ζώνης παραλίας πλάτους δέκα (10) μέτρων με τρόπο μη αιτιολογημένο, αυθαίρετο και αντιεπιστημονικό.

ε. Για τις παραχωρήσεις απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας δεν προβλέπεται το παρακάτω που το θεωρούμε απαραίτητο. “Απαγορεύεται πλήρως η δόμηση και οι μόνιμες κατασκευές στις  εκτάσεις στις οποίες γίνεται παραχώρηση της απλής χρήσης αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας και μπορούν να επιβάλλονται όροι απομάκρυνσης του εξοπλισμού από αυτήν κατά τη διάρκεια της ημέρας ή εποχικά. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται η περίφραξη τους και η απώλεια της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού»

στ. Στο άρθρο “για την παραχώρηση για εκτέλεση έργων” δεν υπάρχει καμία ρητή αναφορά στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης των ιδιωτών στον αιγιαλό όπως ίσχυε μέχρι σήμερα βάσει του νόμου 2971/2001 και σύμφωνα με τις επιταγές του συντάγματος της χώρας. Επίσης δεν υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τις παράκτιες περιοχές της χώρας που είναι ενταγμένες στο οικολογικό δίκτυο Natura 2000, με ορατό κίνδυνο να ακυρωθεί οριστικά ο σκοπός διατήρησης αυτών. Στην ουσία δηλαδή αυτό το άρθρο όχι μόνο νομιμοποιεί τις υφιστάμενες αυθαίρετες κατασκευές αλλά ανοίγει το δρόμο για τη μαζική δημιουργία νέων.

ζΣτο άρθρο 16 αναφέρεται “επιχωμάτωση θαλάσσιου χώρου, για την εξυπηρέτηση επιχειρήσεων που ασκούν σε όμορη με τον αιγιαλό έκταση επιχειρηματική δραστηριότητα τουριστικών μονάδων η οποία έχει ενταχθεί στο θεσμικό πλαίσιο των Στρατηγικών Επενδύσεων ή για την οποία έχει εγκριθεί ΕΣΧΑΔΑ ή ΕΣΧΑΣΕ”. Η γνώμη μας είναι ότι δεν πρέπει να επιτρέπονται επιχωματώσεις στον αιγιαλό και μάλιστα μόνο  για τουριστικούς σκοπούς δημιουργώντας συνθήκες μαζικής οικοπεδοποίησης μονάδων μαζικού τουρισμού πάνω στις παραλίες.

η. Στη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων σε αιγιαλούς θεωρούμε ότι πρέπει να  εξετάζονται ως προς την αλλοίωση της φυσικής μορφολογίας και προσθετικά, και αν  αλλοιώνουν τα βιοτικά στοιχεία του κοινόχρηστου πράγματος. Το νομοσχέδιο θεωρεί την περιβαλλοντική επιβάρυνση οικονομικό και μόνο παράγοντα και όσο μεγαλύτερη είναι τόσο μεγαλύτερο οικονομικό αντάλλαγμα ζητάει. Θα πρέπει η περιβαλλοντική επίπτωση να μην συμπεριλαμβάνεται  στον τύπο προσδιορισμού του τιμήματος αλλά να αποτελεί καθοριστικό κριτήριο για την παραχώρηση της απλής χρήσης.



Η Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος  



Τα πολιτιστικά μονοπάτια της Αίγινας !

  Τα πολιτιστικά μονοπάτια   Select Language Τα πολιτιστικά μονοπάτια της Αίγινας  είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του Δήμου Αίγινας με τη...