Με ποιον τρόπο όμως μπορούμε να προστατέψουμε τα υπόγεια νερά;

Υπόγεια Νερά... 

Ένα από τα πιο σημαντικά αγαθά που προσφέρει η φύση στον άνθρωπο είναι το νερό. Στη φυσική του κατάσταση είναι υγρό, άχρωμο, άοσμο και άγευστο. Αποτελείται από υδρογόνο και οξυγόνο, ο χημικός του τύπος είναι H₂O. Περνά στην αέρια κατάσταση στους 100°C (βαθμούς Κελσίου, Celsius) και στη στερεά κατάσταση (πάγος) στους 0°C σε ατμοσφαιρική πίεση.    Το νερό βρίσκεται πάνω στη γη με διάφορες μορφές. Το θαλασσινό νερό αποτελεί το κυρίαρχο κομμάτι (σ’ ένα ποσοστό που πλησιάζει το 95%). Μπορούμε επίσης να το δούμε στα ποτάμια, στις λίμνες, στα σύννεφα (υδρατμοί),στη βροχόπτωση, στο χιόνι, στα παγόβουνα. Εκεί που δεν μπορούμε να το δούμε είναι οι εσωτερικές επιφάνειες και δομές στοιχείων και οργανισμών (το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά τα δύο τρίτα (2/3) από νερό). Πολύ σημαντικό για τον άνθρωπο και τη φύση είναι το υπόγειο νερό. Από τους υπόγειους υδροφορείς αντλούμε νερό και το πίνουμε, το χρησιμοποιούμε για την καθαριότητα, ποτίζουμε κλπ. Θεωρητικά, το νερό της γης, μακροχρόνια παραμένει σταθερό, καθώς είναι κάνει τον κύκλο του και μέσω της βροχής επανέρχεται στα περισσότερα σημεία της γης.  Παρατηρείται όμως, ότι τα τελευταία πενήντα χρόνια, με την εντατικοποίηση της γεωργίας και με την υπεράντληση  των υπογείων νερών, σημειώνεται συνεχής πτώση της στάθμης, των υδροφορέων. Οι ανεξάρτητες γεωτρήσεις, η κακή λειτουργίας τους, η ελλειπής συντήρηση των δικτύων, η έλλειψη οργανωμένου σχεδίου άρδευσης των γεωργικών εκτάσεων, η ανέμελη χρήση του νερού (κυρίως από ανεξάρτητες γεωτρήσεις, όπου το νερό «θεωρείται ότι είναι άφθονο και τζάμπα») οδηγούν στο «χάσιμο» του νερού. Αρκετό νερό ρέει επιφανειακά και οδηγείται σε ρέματα, ποτάμια και τελικά στη θάλασσα. Έτσι, ειδικά σε περιοχές κοντά στη θάλασσα, το θαλασσινό νερό βρίσκει την ευκαιρία και εισχωρεί στα εδάφη, με αποτέλεσμα να γίνεται αλμύρωση των εδαφών, να πέφτει η παραγωγικότητά τους ακόμα και να καθίστανται ακατάλληλα για καλλιέργεια.

Με ποιον τρόπο όμως μπορούμε να προστατέψουμε τα υπόγεια νερά;  

·         Πρώτα – πρώτα θα πρέπει να κάνουμε οικονομία. Θα ήταν σκόπιμο να χρησιμοποιούμε όσο νερό χρειάζεται για την κάθε εργασία και να αποφύγουμε οποιαδήποτε σπατάλη.

·         Η εφαρμογή ενός συστήματος διαχείρισης του νερού κι ενός μελετημένου αρδευτικού δικτύου (σύμφωνα με τις καλλιέργειες, τις εκτάσεις αλλά και λαμβάνοντας υπόψη τις κλιματολογικές συνθήκες της κάθε περιοχής) είναι μια ενδεδειγμένη, για το πρόβλημα, λύση.

·         Η επαναχρησιμοποίηση των νερών. Νερό που «περισσεύει» δεν πρέπει να καταλήγει στο αποχετευτικό δίκτυο αλλά επιβάλλεται να χρησιμοποιηθεί (πχ ποτίζοντας).

·         Η επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων. Η τεχνολογία της εποχής μας προσφέρει την δυνατότητα καθαρισμού του νερού σε τέτοιο βαθμό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς φόβο για διάφορες χρήσεις. Έτσι, θα μπορούσε να γίνει εκμετάλλευση των επεξεργασμένων λυμάτων για άρδευση, για βιομηχανική χρήση κλπ.

·         Η συγκέντρωση και επανάχρηση των νερών της βροχής.

·         Η προστασία του νερού, ως προς τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, έτσι ώστε να μην καθίσταται σε διάφορες περιπτώσεις ακατάλληλο προς χρήση (δεν ρυπαίνουμε το νερό, δεν πετάμε ανεξέλεγκτα τα σκουπίδια μας, τα λύματά μας κλπ)

Ας βάλουμε όλοι μας το χεράκι στην προστασία του νερού έτσι ώστε να μη φτάσει η στιγμή να πούμε το νερό νεράκι.