• Μας ξάφνιασε που υπάρχουν οι νέοι... !!!!
  

Μας ξάφνιασε που υπάρχουν οι νέοι, μας ξάφνιασε που άντεξαν τόσο καιρό στη σιωπή, αλλά δεν έχουν τελείως χαθεί... μας τρομάζει η ψυχή των παιδιών που λένε δε μου κάνεις πια δε σε γουστάρω, έχω δικά μου όνειρα πιο καθαρά...

Μας ξάφνιασε η απάντηση των νέων σε όλες τις κατηγορίες που τους προσάπτουμε: «βάλτε στη φυλακή πρώτα επίορκους δικαστές, υπουργούς, βουλευτές, κρατικούς λειτουργούς και πάσης φύσης κλέφτες και απατεώνες, δολοφόνους ψυχών, καταχραστές εξουσίας, παιδεραστές πνευματικούς, ανίκανους και άχρηστους και μετά όσοι έχουμε κάνει βανδαλισμούς θα έρθουμε μόνοι μας… αλλά δεν θα χωράμε στις φυλακές γιατί θα έχουν γεμίσει από ΕΣΑΣ»!!!  διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: εδώ  ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Πολλούς τους ξάφνιαστε το γεγονός πως υπάρχουν ακόμη νέοι, πως υπάρχει ακόμη το πνεύμα που ζητάει ένα πιο όμορφο και πιο δίκαιο κόσμο...Απορούν και ξαφνιάζονται που η τρέλα της εποχής δεν κατάφερε να πλήξει την ψυχή των νέων παιδιών και δεν κατάφερε να υποτάξει το πνεύμα τους στο συμφέρον και την αρπαχτή -ποικιλοτρόπως πρώτυπο προβαλλόμενο-...Απορούν που τα παιδιά τους δεν συμμερίζονται την αγωνία τους για το status quo, το θεαθείναι, το βόλεμμα, το life style...Απορούν που παρ' όλο το "μάντρωμα" και τη χειραγώγηση, η ψυχή των παιδιών καταφέρνει να δραπετεύει σε κόσμους αξιών και δικαιοσύνης...Απορούν που παρ' όλη την πνευματική μιζέρια που τα ταΐζουμε βρίσκουν το δρόμο τους για τα ιδανικά...Απορούν που παρ' όλο που τα ετοιμάζουμε για παπαγαλάκια μέσα από το άψυχο εκπαιδευτικό έκτρωμα, αναπτύσσουν πνεύμα κριτικό και εύστροφο...Απορούν που παρ' όλο το δικό μας δουλικό παράδειγμα υποταγής, αυτά έχουν το θάρρος να υψώσουν παράστημα...

Γιατί γεμίσατε τους δρόμους με συντρίμμια και τις καρδιές των ανθρώπων μαυρίλα. Γιατί σταλάξατε το μίσος στις παιδικές καρδιές για τον άδικο θάνατο. Για τη δολοφονία του παιδιού,

Διόλου δεν πέθανε γι αυτό η ελπίδα.

Γιατί δειλοί κουκουλοφόροι (οποιασδήποτε κατασκευής και προελεύσεως) κρύβοντας το δύσμορφο πρόσωπό τους και τη μαύρη ψυχή τους, κάτω από τη μαύρη κουκούλα ληστεύουν, καταστρέφουν, τυφλά και άσκοπα,

Διόλου δεν πέθανε γι αυτό το όμορφο ανθρώπινο πρόσωπο του παιδιού. Το πρόσωπο των παιδιών της οργισμένης αθωότητας.(...)

Γιατί καταντήσατε πολλούς νέους μας (όχι όλους και όχι μόνον), θηράματα για όλες τις μόδες, προβλέψιμους, υποθηκεύσιμους, αναλώσιμους,

Διόλου δεν πέθανε γι' αυτό η πίστη στα νιάτα. Η Ελπίδα στα παιδιά μας.

Γιατί στη μεταμοντέρνα εποχή, την εποχή της μετανεωτερικότητας, ο κόσμος μας και οι ζωές μας χτίζονται, πια, με τα υλικά της αποϊδεολογικοποιημένης τεχνολογίας-τεχνικής και τις αρχές του απάνθρωπου νεοφιλελευθερισμού και αποκτηνωμένου φιλοτομαρισμού,

Διόλου δεν πέθανε γι αυτό το φιλελεύθερο πνεύμα της ελευθερίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Γιατί ζούμε σ' έναν κόσμο-πολύχρωμη κουρελού, που όλα ταιριάζουν και συντίθενται με όλα, σε ένα αδιαφοροποίητο μαζικό, απρόσωπο, δίκην χυλού, κομπιναδόρικο, κερδώο σύνολο,

Διόλου δεν πέθανε γι' αυτό η λαχτάρα για έναν ανθρώπινο κόσμο, για τα παιδιά μας.(...)

Γιατί περιφρονήσαμε τις ανθρώπινες αξίες και ιδέες,

Διόλου δεν πέθαναν γι αυτό οι ιδέες.

Οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Κανένας εγκληματίας δεν μπορεί να τις σκοτώσει.

Πάντα θα είναι σπόρος ζωής που θα ανθίζει τις ψυχές των ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.  Το γρύλισμά σας δε θα μας βγάλει από τη μέση. Δεν μας τρομάζει.

Εδώ θα είμαστε πάντοτε, «τοις δεινοίς ευέλπιδες (στα δείνα να ελπίζουμε)»

για το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ αύριο.   

Είμαστε ρεαλιστές. Επιδιώκουμε το αδύνατο. 

διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: εδώ  Ελευθέριος Ανευβλαβής

Πολλοί είναι αυτοί που θλίβονται από τη φθορά της ύλης από τους βανδαλισμούς... να τους άγγιζε μονάχα σε ίδιο βαθμό η φθορά και ο βανδαλισμός της ψυχής των παιδιών μας...

Πολλοί είναι οι θρσύδειλοι που καπηλεύονται τη δίκαια οργή των παιδιών και φορώντας κουκούλες δίνουν διέξοδο στη βίαιη ζωώδη φύση τους, σπάζωντας, καταστρέφοντας, τρομοκρατώντας και το χειρότερο χρεώνοντας στα παιδιά τους βανδαλισμούς...

Άλλοι τόσοι είναι οι "ρουφιάνοι" που σαν πιστά σκυλάκια ακούν σε στημένες-προαποφασισμένες ατζέντες (που στήνονται παρασκηνιακά σε περίεργες λέσχες, όπως π.χ. η Bildenberg) και φυτεύουν ιδέες ή χειρίζονται καταστάσεις για να γλείψουν τα κόκκαλα που τους έταξαν τα βρωμερά αφεντικά τους... και φυσικά δεν έλλειψαν ούτε από τα τελευταία γεγονότα...

Σε κάθε μυστική και απροσπέλαστη σύνοδο της Λέσχης Bilderberg ένας ασήμαντος αριθμός ανθρώπων διαμορφώνει μια συναίνεση για τις προτεραιότητες που θα πρέπει να απασχολήσουν τον κόσμο τα επόμενα χρόνια, σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.

Οι πραγματικοί στόχοι της Bilderberg έχουν αποσαφηνιστεί με ακρίβεια από πολλά έγκυρα δημοσιογραφικά όργανα:

• Κατά τους Times του Λονδίνου, η Bilderberg είναι «μια συνωμοτικά οργανωμένη κλίκα των πλουσιότερων ατόμων, με τη μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική ισχύ και επίδραση στη Δύση, που συναντιούνται τακτικά υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας και σχεδιάζουν τις εξελίξεις που, αργότερα, διαπιστώνεται ότι συμβαίνουν» (The Times, 12-7-1977).

• Κατά το περιοδικό Europeo: «Η Bilderberg αποτελεί μια παγκόσμια κυβέρνηση που καπελώνει τις εθνικές κυβερνήσεις» (Europeo, 15-10-1975)

• Κατά τη γαλλική εφημερίδα Quotidien de Paris: «Επιδίωξη των μελών της Bilderberg είναι η εγκαθίδρυση αποτελεσματικής κυριαρχίας σε διάφορα σημεία του κόσμου με τη μεσολάβηση κυβερνήσεων- ανδρεικέλων που κατευθύνονται από πολιτικούς του κάτω πατώματος (των παρασκηνίων).»

Από ελλήνικής πλευράς καλεσμένοι στη φετινή συνέλευση των «χειραγωγών του κόσμου» της Λέσχης Bilderberg στις 5-8 Ιουνίου 2008 στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο Westfields Marriott στο Chantilly της Βιρτζίνια... ήταν

• Ο Γεώργιος ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ, υπουργός οικονομίας της ΝΔ, για τέταρτη φορά (2005, 2006, 2007, 2008)

• Η Άννα ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και τέως Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τέταρτη φορά (2004, 2005, 2007, 2008)

• Ο Αλέξης ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ, δημοσιογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή» για δεύτερη φορά (2002, 2008)

• Ο Δημήτρης ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος της εταιρείας «Τιτάν».

• Ο Θωμάς ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ, πρόεδρος της εταιρείας V + O Communication.

διαβάστε εδώ ολόκληρο το σχετικό άρθρο του Κλεάνθη Γρίβα

Αυτός είναι ο κόμος των ..."μεγάλων"...

Τα μυστικά μαγειρέματα, τα συμφέροντα, το βόλεμα και η χειραγώγηση με όλα τα πιθανά μέσα...

Μακρυά από την αλήθεια, την αγάπη, την συμπόνια, τη δικαιοσύνη...

Μακρυά από τη συνείδηση...

Ακόμη "απορούμε" που δεν επιθυμούν να "ανταχθούν" σε αυτό το βρώμικο κόσμο τα παιδιά?

Μήπως είναι καιρός να πετάξουμε τις φλούδες που καλύπτουν το παιδί μέσα μας και να θυμηθούμε τα δικά μας όνειρα που σε τίποτε δεν διαφέρουν από τα δικά τους?

Μήπως είναι καιρός πια να πιάσουμε το δικό τους σφυγμό και να ξαναγίνουμε κι εμείς μαζί τους παιδιά που ονειρεύονται και ελπίζουν σε ένα καλύτερο κόσμο?                                                                                   Ανάρτηση  στο TOXOTIS