Ο γιος μου πίσω στο νησί -κι ο κάθε γιος μου,
γιατί παιδιά μας είναι τα παιδιά του κόσμου- φοράει τα ίδια ρούχα με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο,
έχει το ίδιο χαμόγελο, έχει την ίδια φλόγα στην καρδιά, είναι ευτυχώς καλά,
κι όποτε τραγουδά:
"…Κόμμα και ρετσίνα
κι άσματα επινίκεια
Είμαι δεκαεξάρης
σας γαμώ τα Λύκεια…"
έχει σίγουρα τους λόγους και τα δίκια του!
κι όποτε τραγουδά:
"…Κόμμα και ρετσίνα
κι άσματα επινίκεια
Είμαι δεκαεξάρης
σας γαμώ τα Λύκεια…"
έχει σίγουρα τους λόγους και τα δίκια του!
Αντ' αυτού λοιπόν κατεβαίνω σε λίγο στην πλατεία, στην όποια ζωντανή πλατεία εκεί έξω!