"Η αξιοποίηση των απορριμμάτων έχει απασχολήσει ιδιαίτερα όλες τις χώρες του κόσμου. Ένα νέο μοντέλο προτείνει τη χρήση την παραγωγή ενέργειας από το μεθάνιο που εκπέμπουν τα σκουπίδια"
Το μεθάνιο που δημιουργείται από τα σκουπίδια που αποσυντίθενται στις χωματερές, θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην παραγωγή ενέργειας του κόσμου. Ένας νέος τρόπος συγκέντρωσης του αερίου σημαίνει ότι χωματερές που μέχρι τώρα θεωρούνταν πολύ μικρές για να παράγουν αρκετά μεγάλες ποσότητες του αερίου ώστε να είναι χρήσιμο, θα μπορούν στο εξής να προσφέρουν βιώσιμες ποσότητες.
Μόνο στην Ευρώπη, οι χωματερές έχουν την δυνατότητα να παράγουν μέχρι και 94 δισεκατομμύρια κυβικά μεθανίου κάθε χρόνο. Ωστόσο, σύμφωνα με την διεύθυνση ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μόνο το 1% από αυτό το αέριο εκμεταλλεύεται. Το υπόλοιπο καταστρέφεται καθώς οι διαχειριστές των χωματερών το καίνε ώστε να αποτρέψουν τη συγκέντρωση επικίνδυνων ποσοτήτων του εύφλεκτου αυτού αερίου.
Η ενέργεια αυτή όχι μόνο καταστρέφει πολύτιμη ενέργεια αλλά και καθώς το μεθάνιο καίγεται ελευθερώνει ρυπαντικές ουσίες στο περιβάλλον. Οι ρυπαντικές ουσίες αυτές προκαλούνται από ρύπους του μεθανίου και την χαμηλή θερμοκρασία στην οποία το αέριο καίγεται, εξηγεί ο Greg Miller, δημιουργός της εταιρίας SusBus στο Durham της Βρετανίας, η οποία ασχολείται με την ανεύρεση τρόπων ώστε να χρησιμοποιηθεί το μεθάνιο από τα σκουπίδια σαν καύσιμο για τα λεωφορεία.
Το μεθάνιο δημιουργείται στις χωματερές όταν τα οργανικά απόβλητα αποσυντίθενται στην απουσία του οξυγόνου. Σε μερικές χωματερές το αέριο συγκεντρώνεται και χρησιμοποιείται ως καύσιμο σε οχήματα ή για τη θέρμανση κοντινών κτηρίων. Μέχρι τώρα κάτι τέτοιο ήταν πρακτικό μόνο για τις χωματερές που παρήγαγαν μεγάλες ποσότητες του αερίου. Όμως ο Viktor Popov του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Wessex στο Southampton της Αγγλίας, προτείνει ότι απλές τροποποιήσεις στις υπάρχουσες χωματερές θα καταστήσουν δυνατή την συγκέντρωση του αερίου σε οποιαδήποτε χωματερή.
Το μεθάνιο συνήθως εξάγεται μέσω αγωγών η φρεατίων που υπάρχουν μέσα στη χωματερή. Αν όμως τα τοιχώματα δεν είναι αεροστεγή, τότε καθώς εξάγεται το μεθάνιο εξάγεται μαζί και αέρας. Αν αυτό συμβεί είναι δύσκολο να διαχωριστεί το μεθάνιο καθώς επίσης καθυστερεί και η παραγωγή του. "Σε αυτή την διαδικασία δεν θέλουμε την ύπαρξη οξυγόνου γιατί αποτρέπει την αναερόβια αφομοίωση," επισημαίνει ο Popov. Επομένως, οι μόνες χωματερές που είναι κατάλληλες για την εξαγωγή μεθανίου είναι αυτές που είναι αρκετά μεγάλες και βαθιές ώστε να περιορίζουν την εισαγωγή αέρα.
Η λύση του Popov περιλαμβάνει την κάλυψη των χωματερών με μια μεμβράνη η οποία θα εμποδίζει τον αέρα να «μολύνει» το μεθάνιο. Η μεμβράνη αποτελείται από τρεις στρώσεις: μια περατή στρώση ανάμεσα σε δυο σχετικά μη περατές στρώσεις, πιθανότατα φτιαγμένες από άργιλο.
Το σχέδιο είναι να αντληθεί διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο μπορεί να εξαχθεί από τα αέρια της χωματερής, μέσα στην περατή επίστρωση έτσι ώστε το CO2 να είναι λίγο πάνω από την ατμοσφαιρική πίεση. Αυτό δημιουργεί ένα φράγμα που αποτρέπει στον αέρα να μπει μέσα στη χωματερή. Καθώς το μεθάνιο εξάγεται από το έδαφος, το διοξείδιο του άνθρακα εισάγεται στη χωματερή μέσω της μεμβράνης.
"Είναι μια μεγαλοφυής λύση," σχολιάζει ο Miller. "Το μεγαλύτερο εμπόδιο για να πάρουμε το μεθάνιο είναι να αφαιρέσουμε το άζωτο." Το νέο αυτό σύστημα έχει ιδιαίτερα μεγάλες δυνατότητες στη Νότιο Αμερική, όπου οι χωματερές είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος απαλλαγής των απορριμμάτων. Στην Ευρώπη, το μακροπρόθεσμο σχέδιο είναι να καταργηθούν οι χωματερές, αν και αυτό δεν είναι πιθανό να γίνει σύντομα.
Ακόμα όμως και αν τα σκουπίδια δεν θα θάβονται πλέον στις χωματερές, οι τόποι αυτοί θα συνεχίζουν να είναι πηγές ενέργειας. Όπως υπογραμμίζει ο Popov, "Μια χωματερή θα συνεχίσει να παράγει μεθάνιο μέχρι και 20 χρόνια μετά το κλείσιμό της."
Πηγή: http://news.pathfinder.gr/periscopio/garbage_gas.html
Το μεθάνιο που δημιουργείται από τα σκουπίδια που αποσυντίθενται στις χωματερές, θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην παραγωγή ενέργειας του κόσμου. Ένας νέος τρόπος συγκέντρωσης του αερίου σημαίνει ότι χωματερές που μέχρι τώρα θεωρούνταν πολύ μικρές για να παράγουν αρκετά μεγάλες ποσότητες του αερίου ώστε να είναι χρήσιμο, θα μπορούν στο εξής να προσφέρουν βιώσιμες ποσότητες.
Μόνο στην Ευρώπη, οι χωματερές έχουν την δυνατότητα να παράγουν μέχρι και 94 δισεκατομμύρια κυβικά μεθανίου κάθε χρόνο. Ωστόσο, σύμφωνα με την διεύθυνση ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μόνο το 1% από αυτό το αέριο εκμεταλλεύεται. Το υπόλοιπο καταστρέφεται καθώς οι διαχειριστές των χωματερών το καίνε ώστε να αποτρέψουν τη συγκέντρωση επικίνδυνων ποσοτήτων του εύφλεκτου αυτού αερίου.
Η ενέργεια αυτή όχι μόνο καταστρέφει πολύτιμη ενέργεια αλλά και καθώς το μεθάνιο καίγεται ελευθερώνει ρυπαντικές ουσίες στο περιβάλλον. Οι ρυπαντικές ουσίες αυτές προκαλούνται από ρύπους του μεθανίου και την χαμηλή θερμοκρασία στην οποία το αέριο καίγεται, εξηγεί ο Greg Miller, δημιουργός της εταιρίας SusBus στο Durham της Βρετανίας, η οποία ασχολείται με την ανεύρεση τρόπων ώστε να χρησιμοποιηθεί το μεθάνιο από τα σκουπίδια σαν καύσιμο για τα λεωφορεία.
Το μεθάνιο δημιουργείται στις χωματερές όταν τα οργανικά απόβλητα αποσυντίθενται στην απουσία του οξυγόνου. Σε μερικές χωματερές το αέριο συγκεντρώνεται και χρησιμοποιείται ως καύσιμο σε οχήματα ή για τη θέρμανση κοντινών κτηρίων. Μέχρι τώρα κάτι τέτοιο ήταν πρακτικό μόνο για τις χωματερές που παρήγαγαν μεγάλες ποσότητες του αερίου. Όμως ο Viktor Popov του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Wessex στο Southampton της Αγγλίας, προτείνει ότι απλές τροποποιήσεις στις υπάρχουσες χωματερές θα καταστήσουν δυνατή την συγκέντρωση του αερίου σε οποιαδήποτε χωματερή.
Το μεθάνιο συνήθως εξάγεται μέσω αγωγών η φρεατίων που υπάρχουν μέσα στη χωματερή. Αν όμως τα τοιχώματα δεν είναι αεροστεγή, τότε καθώς εξάγεται το μεθάνιο εξάγεται μαζί και αέρας. Αν αυτό συμβεί είναι δύσκολο να διαχωριστεί το μεθάνιο καθώς επίσης καθυστερεί και η παραγωγή του. "Σε αυτή την διαδικασία δεν θέλουμε την ύπαρξη οξυγόνου γιατί αποτρέπει την αναερόβια αφομοίωση," επισημαίνει ο Popov. Επομένως, οι μόνες χωματερές που είναι κατάλληλες για την εξαγωγή μεθανίου είναι αυτές που είναι αρκετά μεγάλες και βαθιές ώστε να περιορίζουν την εισαγωγή αέρα.
Η λύση του Popov περιλαμβάνει την κάλυψη των χωματερών με μια μεμβράνη η οποία θα εμποδίζει τον αέρα να «μολύνει» το μεθάνιο. Η μεμβράνη αποτελείται από τρεις στρώσεις: μια περατή στρώση ανάμεσα σε δυο σχετικά μη περατές στρώσεις, πιθανότατα φτιαγμένες από άργιλο.
Το σχέδιο είναι να αντληθεί διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο μπορεί να εξαχθεί από τα αέρια της χωματερής, μέσα στην περατή επίστρωση έτσι ώστε το CO2 να είναι λίγο πάνω από την ατμοσφαιρική πίεση. Αυτό δημιουργεί ένα φράγμα που αποτρέπει στον αέρα να μπει μέσα στη χωματερή. Καθώς το μεθάνιο εξάγεται από το έδαφος, το διοξείδιο του άνθρακα εισάγεται στη χωματερή μέσω της μεμβράνης.
"Είναι μια μεγαλοφυής λύση," σχολιάζει ο Miller. "Το μεγαλύτερο εμπόδιο για να πάρουμε το μεθάνιο είναι να αφαιρέσουμε το άζωτο." Το νέο αυτό σύστημα έχει ιδιαίτερα μεγάλες δυνατότητες στη Νότιο Αμερική, όπου οι χωματερές είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος απαλλαγής των απορριμμάτων. Στην Ευρώπη, το μακροπρόθεσμο σχέδιο είναι να καταργηθούν οι χωματερές, αν και αυτό δεν είναι πιθανό να γίνει σύντομα.
Ακόμα όμως και αν τα σκουπίδια δεν θα θάβονται πλέον στις χωματερές, οι τόποι αυτοί θα συνεχίζουν να είναι πηγές ενέργειας. Όπως υπογραμμίζει ο Popov, "Μια χωματερή θα συνεχίσει να παράγει μεθάνιο μέχρι και 20 χρόνια μετά το κλείσιμό της."
Πηγή: http://news.pathfinder.gr/periscopio/garbage_gas.html
