- Μικρές αλήθειες για τα οφέλη προώθησης των Ανανεώσιμων Ενεργειών.

Ενέργεια, Πηγή Ανάπτυξης και Εξαγωγών Του Κ. Ν. Σταμπολή Διάβαζα πρόσφατα στις οικονομικές σελίδες έγκριτης πολιτικής εφημερίδας μία ανάλυση για το πώς το πρόβλημα της χαμένης διεθνούς ανταγωνιστικότητας, που είχε (και έχει) η χώρα μας, το αντιμετώπιζε παλαιά με την υποτίμηση ή την διολίσθηση του νομίσματος, δηλ. της πάλαι ποτέ δραχμής. Μέσω αυτής της τακτικής, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες μας ήσαν φθηνότερα στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα να έχουμε κάποιες εξαγωγές, και ο τουρισμός μας γινόταν φθηνότερος για τους ξένους που είχαν συνάλλαγμα. Όμως, με την έλευση του ευρώ, δεν μπορούμε πλέον ούτε να υποτιμήσουμε ούτε να τυπώσουμε πληθωριστικό χαρτονόμισμα στον Χολαργό για να καλύψουμε τις ανάγκες του προϋπολογισμού και να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου αλλά και τα ελλείμματα των ασφαλιστικών οργανισμών. Άρα, τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να γίνουν ανταγωνιστικά τα προϊόντα μας στο εξωτερικό και έτσι να εισρεύσουν τα πολυπόθητα ευρώ; Μία δυνατότητα είναι να συμπιέσουμε το κόστος μας, πράγμα δύσκολο – αν όχι ακατόρθωτο – αφού έχουμε μάθει να περνάμε καλά και δεν είμαστε διατεθειμένοι να σφίξουμε το ζωνάρι. Μία άλλη δυνατότητα είναι να μάθουμε να δανειζόμαστε με έξυπνο τρόπο έτσι ώστε να πληρώνονται τα χρεολύσια και οι τόκοι εγκαίρως, να διατηρούμε έτσι σε υψηλό βαθμό την φερεγγυότητά μας και την πιστοληπτική μας ικανότητα ώστε να μπορούμε να συνεχίζουμε να δανειζόμαστε εσαεί ώστε να καλύπτουμε τα δημόσια ελλείμματα που δημιουργούνται «αυθόρμητα» κάθε χρόνο, αφού τα κρατικά έσοδα δεν φθάνουν για να καλύψουν τον πολυέξοδο κρατικό προϋπολογισμό και τα τοκοχρεολύσια (Και άραγε μέχρι πότε θα δανειζόμαστε τα 35 και 40 δισεκ. ευρώ κάθε χρόνο, όταν το ΑΕΠ δεν ξεπερνά τα 180 δισεκ. ευρώ.) Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε για να πορευτούμε, διερωτάται ο αρθρογράφος της περισπούδαστης ανάλυσης. «Τι να πουλήσουμε; Το μόνο που έχουμε να πουλήσουμε με αξιώσεις είναι ο τουρισμός. Τον καλό καιρό, τη θάλασσα και την ωραία φύση. Και ενδεχομένως κομμάτια γης για ανάπτυξη οικισμών που μπορούν να αγοραστούν από ξένους ως εξοχικές κατοικίες. Σε αυτούς τους τομείς, δηλαδή στον τουρισμό και στο real estate, θα υπάρξουν και σοβαρές επενδυτικές προοπτικές. Μαζί με την ανάπτυξη διαφόρων υπηρεσιών, όπως είναι οι τράπεζες και η Υγεία, οι τομείς αυτοί είναι σχεδόν οι μόνοι που μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας τα επόμενα χρόνια.» Μου φαίνεται αδιανόητο ότι αντί να σκεφτόμαστε την πλήρη οικοπεδοποίηση της χώρας και την καταστροφή του εναπομείναντος φυσικού μας περιβάλλοντος που προϋποθέτει η ανάπτυξη μαζικού τουρισμού και η εκμετάλλευση της γης (ελληνιστί: real estate), να μην μπορούμε ως κοινωνία και ως συντεταγμένη πολιτεία να αναπτύξουμε άλλες πλουτοπαραγωγικές και εξαγωγικές δραστηριότητες. Και για να γίνω πιο σαφής. Λαμβάνοντας υπ' όψη ότι ο τουρισμός αποφέρει σήμερα έσοδα της τάξης των 14-15 δισεκ. ευρώ τον χρόνο και εάν συμφωνήσουμε ότι, επιδιώκουμε τον διπλασιασμό αυτού του ποσού μέσα στα επόμενα 5-10 χρόνια με την περαιτέρω ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων, γιατί αυτά τα χρήματα δεν μπορούν να εξασφαλιστούν από την ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα. Γιατί πρέπει να αποκλείουμε την δυνατότητα η Ελλάδα, με την κατάλληλη στρατηγική, να μετατραπεί σ' έναν καθαρό εξαγωγέα ενέργειας. Και σε πετρέλαιο και σε ηλεκτρισμό και σε συστήματα εκμετάλλευσης ΑΠΕ! Για όποιον γνωρίζει την οικονομική και ενεργειακή γεωγραφία της χώρας αυτές είναι δυνατότητες που έχει η Ελλάδα και ας αποφεύγουν οι πολιτικές ηγεσίες οποιαδήποτε συζήτηση επί του θέματος. Για να εξηγούμαι. Δεν είμαι κατά της τουριστικής ανάπτυξης που σέβεται και αναβαθμίζει το περιβάλλον. Ούτε φρονώ ότι η ανάπτυξη της ενεργειακής υποδομής και βιομηχανίας της χώρας θα πρέπει να γίνει εις βάρος του τουρισμού. Μάλιστα οι ενεργειακές δραστηριότητες σπανίως εφάπτονται γεωγραφικά με τουριστικές περιοχές. Εξάλλου, υπάρχει νομοθεσία που καθορίζει με αυστηρότητα τους όρους λειτουργίας ενεργειακών μονάδων και μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος. Όμως, δεν πιστεύω ότι τα κρατικά ελλείμματα και τα πρόσθετα έσοδα του προϋπολογισμού πρέπει να προέλθουν από την μονομέρεια της τουριστικής οικονομικής δραστηριότητας. Οι κίνδυνοι από μια υπερεξάρτηση είναι τεράστιοι. Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχουν πειστικά επιχειρήματα που να συνηγορούν στην ολοσχερή τουριστικοποίηση της χώρας. Ασφαλώς και δεν αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός το γεγονός ότι την δεκαετία 1980-1990 η Ελλάδα παρήγαγε κατά μέσον όρο 25.000-30.000 βαρέλια αργού και φυσικού αερίου την ημέρα (από το γνωστό κοίτασμα του Πρίνου) και κάλυπτε περίπου το 15-20% των ενεργειακών της αναγκών. Η παραγωγή δε αυτή θα αυξάνετο και σήμερα ενδεχομένως να είχε φθάσει τα 100.000 και 200.000 βαρ./ημέρα, εάν δεν εμποδίζετο η τότε κοινοπραξία που είχε την ευθύνη της παραγωγής από το να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες έρευνες και επενδύσεις στις περιοχές παραχωρήσεών της. Ασφαλώς και δεν αποτελεί μύθο η ύπαρξη βεβαιωμένων κοιτασμάτων πετρελαίου και φ. αερίου στο Κατάκολο, στους Παξούς, στη Ζάκυνθο, την Επανωμή και σε αρκετές άλλες τοποθεσίες της χώρας. Ασφαλώς και δεν οφείλεται σε διαδόσεις το γεγονός ότι στην Ελλάδα σήμερα ανθεί μία βιομηχανία παραγωγής υψηλών προδιαγραφών ηλιακών θερμικών συστημάτων, η οποία διατηρεί 3.500 θέσεις εργασίας με αυξητικές τάσεις, με το 50% της παραγωγής της να εξάγεται εντός και εκτός Ευρώπης. Ασφαλώς και δεν αποτελεί οπτασία η εγκατάσταση κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 120-150MW αιολικών και μικρών υδροηλεκτρικών συστημάτων (ενώ θα μπορούσε το μέγεθος αυτό να είναι πολλαπλάσιο, εάν ακολουθείτο μία συνεπής και φιλοαναπτυξιακή πολιτική και έτσι θα μπορούσε να υποστηριχθεί μία εγχώρια βιομηχανική δραστηριότητα). Και άλλες πολλές ενεργειακές παραγωγικές δυνατότητες και δραστηριότητες διαθέτει η χώρα μας που για να τις αριθμήσουμε θα χρειαζόμασταν εκατοντάδες – εάν όχι – χιλιάδες σελίδες. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα είναι πολύ πλούσια σε συμβατικές, μη ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (λιγνίτης, ουράνιο, πετρέλαιο, φ.αέριο), αλλά και σε ανανεώσιμες, δηλ. αιολική και ηλιακή ενέργεια, γεωθερμία, υδατοπτώσεις, βιομάζα ως και κυματική ενέργεια. Αντί να προσπαθούμε λοιπόν να πουλήσουμε με κάθε τρόπο τα χωράφια και τους αγρούς μας, δεν είναι πιο λογικό να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα που διαθέτουμε υπόγεια και υπέργεια; Πραγματικά, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολλές χώρες στην υφήλιο που να συνδυάζουν τέτοιο εκτεταμένο ενεργειακό και μεταλλευτικό πλούτο. Ας τον αξιοποιήσουμε! Πηγή: www.energia.gr -Αντί να προσπαθούμε λοιπόν να πουλήσουμε με κάθε τρόπο τα χωράφια και τους αγρούς μας, δεν είναι πιο λογικό να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα που διαθέτουμε; και πρώτα απ' όλα Εξοικον. Ενέργειας ( www.energy.net.gr ) Γ.Μ.